www.dubbing.fora.pl

[bytuch]

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Romuald Drobaczyński

Romuald Drobaczyński urodził się 12.11.1930 r. w miasteczku Mir na Kresach Wschodnich. W roku 1937 rodzina Drobaczyńskich przeniosła się do Smorgoni, gdzie ojciec Romualda był nauczycielem muzyki, chórmistrzem i organistą w kościele. W tym mieście rodzina przeżyła najpierw okupację sowiecką a później niemiecką. Gdy po wojnie Smorgonie zostały po stronie sowieckiej – rodzinie udało się wyjechać do Polski jako repatrianci z Wileńszczyzny. Rodzicom nie uśmiechało się osiedlenie na tzw. Ziemiach Odzyskanych – zatrzymali się w Poznaniu.
Jednak ani w Poznaniu ani w całej Wielkopolsce nie chciano przyjąć Romualda do II klasy gimnazjum z powodu braku łaciny w sowieckiej 10-latce. Odnaleziony profesor ze Smorgoni, który również jako repatriant przybył do Polski i został dyrektorem gimnazjum w Jaworze na Dolnym Śląsku, przyszedł z pomocą. Romuald został przyjęty do szkoły z mieszkaniem w internacie i dodatkowymi lekcjami łaciny na koszt szkoły. Miasto Jawor posiadało wspaniale wyposażony teatr na 600 miejsc. Magistrat wespół z dyrekcją gimnazjum zorganizowali teatr amatorski. Zaangażowano znanego reżysera Wiktora Biegańskiego, który realizował tam sztuki Bogusławskiego, Fredry i Zapolskiej. Wśród wybranej młodzieży przez reżysera jako adeptów na aktorów był młody Romuald. Właśnie tutaj poznał czym jest aktorstwo i tutaj zaimponował mu zawód reżysera. Kiedy po maturze dowiedział się o egzaminie konkursowym do szkoły filmowej w Łodzi – złożył tam dokumenty. O 35 miejsc w szkole ubiegało się 627 kandydatów. Jednym ze szczęśliwców przyjętych na studia był Romuald, przyjęty na studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi w roku 1950.

......[link widoczny dla zalogowanych]
Romuald Drobaczyński na fot. z 1990 r.

O studiach i dalszych kolejach losu najlepiej opowie on sam:
- Na roku byłem lubianym studentem, gdyż w przerwach między wykładami opowiadałem humorystyczne rzeczy o Związku Radzieckim. Tak to trwało bez żadnych konsekwencji.. Pewnego dnia, w czasie obiadu w stołówce, wszedł kolega i oświadczył głośno: - polskie radio podało, że towarzysz Stalin jest chory. Na to odpowiedziałem, też głośno: - jak ich znam, to Stalin nie żyje od kilku dni, biuro polityczne zaś od kilku dni się zastanawia jak podać to narodowi aby nie popełnił zbiorowego samobójstwa. Zapanowała cisza. Część kolegów natychmiast opuściła stołówkę. Wśród nich był donosiciel. Na drugi dzień zostałem wezwany do rektora. Był tam cywil, którego rektor mi przedstawił jako oficera UB, opiekuna naszej szkoły. Oficer zaczął wykładać o roli propagandy w szkole, z zaznaczeniem, że ja psuję im robotę i on musi z tym skończyć.
- Opinie profesorów o was są dobre, daję wam dwa rozwiązania:
pierwsze: w ciągu 48 godzin opuścicie szkołę i problem przestanie
istnieć, drugie: zwołamy wiec studentów w auli i oni pozbędą się czarnej owcy.
Wybrałem drugie rozwiązanie, chciałem dowiedzieć się co myślą o mnie koledzy. Oficer zgodził się i wyszedł. Zrobiło to na mnie straszne wrażenie i bardzo to przeżywałem. Byłem już na III roku. Widząc moje zmartwienie dziekan prof. Antoni Bohdziewicz wraz rektorem przyszli mi z pomocą i wysłali mnie natychmiast na praktykę w charakterze asystenta reżysera do Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi. Tam pracowałem przy filmie, który robił Jan Rybkowski. Po trzech dniach na halę zdjęciową wkroczył kierownik produkcji i obwieścił: zaszły nieprzewidziane okoliczności i musimy przerwać zdjęcia, zapraszam ekipę do biura. Zebraliśmy się.
Kierownik produkcji wstał i zaczął smutno:
- Nie, nie wiem jak wam to powiedzieć….
Nagle otworzyły się drzwi i wpadła spóźniona sekretarka planu.
- W tu sobie siedzicie a polskie radio podało, że Stalin wykitował – wypaliła.
- No to już wiecie – powiedział kierownik produkcji, usiadł, zakrył twarz dłońmi i się rozpłakał.

Szkołę ukończyłem w 1955 roku. Zrobiłem z kolegami swój film dyplomowy – Miasteczko (1958), obroniłem pracę magisterską pt. ”Komizm w literaturze i filmie” i zdobyłem dyplom reżysera filmowego.

....[link widoczny dla zalogowanych]
Trzech reżyserów na planie filmu "Miasteczko", od lewej : Janusz Łęski, Julian Dziedzina i Romuald Drobaczyński. Rok 1958.

Zgodnie z ówczesnym prawem otrzymałem przydział pracy do Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi.
Oficer UB jednak czuwał. Po kilku dniach wezwała mnie personalna i oświadczyła, że dla wrogów ZSRR nie ma tu miejsca. Jednak w swojej dobroci załatwiła mi pracę w Studiu Opracowań Filmów w Łodzi, na stanowisku reżysera dubbingu. Można uznać, że było to karne skierowanie. Przyjęto mnie tam życzliwie. Rozpoczęła się moja kariera reżysera dubbingu i trwała długie lata. Nie zrezygnowałem jednak z filmu fabularnego; w roku 1962 wraz z kolegami zrealizowałem komedię filmową „Jadą goście, jadą”, oraz wielokrotnie pełniłem funkcję II reżysera w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych.

.[link widoczny dla zalogowanych].[link widoczny dla zalogowanych]
Dwa kadry z filmu "Miasteczko" gdzie oprócz reżyserowania Romuald Drobaczyński zagrał rolę strażaka.

Dubbing i film fabularny – to były moje dwie pasje życiowe. Pracując w dubbingu ( a pracowałem z aktorami teatrów łódzkich, warszawskich i wrocławskich) wypracowałem metodę współpracy z aktorem. Polegało to na dokładnej analizie gry aktorów w wersji oryginalnej, przyswojeniu i odtworzeniu tego w wersji polskiej. Wymagało to dużego skupienia, dobrego słuchu wyłapywania niuansów aktorskich z oryginału. Nic na żywioł.

.[link widoczny dla zalogowanych].[link widoczny dla zalogowanych]
Dwa kadry z filmu "Rzeczpospolita babska" - Romuald Drobaczyński w roli Bukały. Rok 1968.

Dotyczyło to filmów o wysokim poziomie gry aktorskiej, takich jak: „Wszystko o Ewie”,”Minuta zwierzeń”, „Piotruś Pan”, „Herbaciarnia pod księżycem”, „Wieczór kawalerski”, „Bracia Karamazow”. Tylko filmy wybitne dają w dubbingu pełną satysfakcję. W masie filmów zdarzały się perełki aktorskie – ale większość była na poziomie średnim. Studio Opracowań Filmów w Łodzi było filią studia warszawskiego- przydział filmów otrzymywaliśmy z listy dyrektora Seweryna Nowickiego. A był to dyrektor wspaniały, wielki entuzjasta dubbingu.

Reżyser dubbingu:
1958 - Oddział Trubaczewa; Proszę ostrzej; Dwa zeznania;
1959 - Na polu chwały; H-8;
1960 - Wszystko o Ewie; Godzina 12.30; Ucieczka nad morze; Marzenie; Mam 16 lat; Krzesiwo;
1961 - Skrzynki na start; Handlarze opium; Wieczór kawalerski; Tajemniczy szyfr; Piotruś Pan; Na psa urok;
1962 - Z iskry rozgorzeje płomień; Skrawek błękitnego nieba; Dwie strony medalu; Mały marzyciel; Pan bez mieszkania;
1963 - Diabeł morski; Przystanek komisariat; Jutro na orbitę; Harry i kamerdyner;
1964 - Herbaciarnia pod księżycem; Ślepy pelikan; Holenderska przygoda; Na tropie policjantów; Ali i wielbłąd; Król małp;
1965 - Książę i żebrak; Dzień za dniem bez nadziei; Lęk; Testament uczonego; Inspektor i noc;Na pokładzie stanął kapitan;
1966 - Gdzie jesteś Maksymie; Uwaga, czarny kot; Janosik; Anioł błogosławionej śmierci;
1967 - Najazd Czarnego Księcia; Za mną kanalie; Brzydkie kaczątko; Królowa stacji benzynowej;
1968 - Jezioro flamingów; Zbrodnia bez przedawnienia; Eliza z afrykańskiego buszu; Hasła nie trzeba; Zaufaj mi Anno;
1969 - Brat doktora Homera; Bracia Karamazow; Dożyjemy do poniedziałku;
1970 - Wiosenne wody; Tajemniczy mnich; Kraina wiecznej młodości; Słoń Maruda; Wielka miłość; Stopień ryzyka;
1971 - Królewna z długim warkoczem; Listy miłosne; Dziki i swobodny; Jestem niewiernym mężem; Tropiciel śladów; Kapitan Korda;
1972 - Wydra pana Grahama; Kochanka buntownika; Dwanaście krzeseł; Wujaszek Wania; Młynarczyk i kotka;
1973 - Hełm Aleksandra Macedońskiego; Dziewczyna na miotle;
1974 - Eolomea;
ponadto : Scooby Doo podbija Hollywood; Freakazoid!; Scooby Doo na Wyspie Zombie;...

Reżyser:
1956 - SZKICE WĘGLEM - Asystent reżysera
1956 - WARSZAWSKA SYRENA - Współpraca reżyserska
1958 - MIASTECZKO - Reżyseria, Scenariusz, Scenopis
1962 - JADĄ GOŚCIE JADĄ... - Reżyseria trzeciej noweli
1967 - PIECZONA GĘŚ (TV) - Reżyseria
1973 - NIE BĘDĘ CIĘ KOCHAĆ - Reżyser II
1974 - ORZEŁ I RESZKA - Współpraca reżyserska
1975 - KAZIMIERZ WIELKI - Reżyser II
1978 - ŻYCIE NA GORĄCO (TV) - Reżyser II
1980 - CO TY TU ROBISZ, CZŁOWIEKU (1), ZAPOMNIJ O MNIE (2), PONAD 200 CZWARTKÓW (5), ZAŻALENIE DO PANA BOGA (7) w DOM (1980 - 2000; serial tv) - Reżyser II
1980 - WARKOCZE NASZYCH DZIEWCZĄT BĘDĄ BIAŁE (3), A JESZCZE WCZORAJ BYŁO WESELE (4), NOSIĆ SWOJĄ SKÓRĘ (6) w DOM (1980 - 2000; serial tv) - Reżyser II
1982 - JAK SIĘ ŁOWI DZIKIE PTAKI ( 8 ), PO OBU STRONACH MURU (9), NIE PRZESADZA SIĘ STARYCH DRZEW (10), JEDENASTE: NIE WYCHYLAJ SIĘ (11) w DOM (1980 - 2000; serial tv) - Reżyser II
1983 - " LATA DWUDZIESTE... LATA TRZYDZIESTE..." - Reżyser II
1985 - DZIEWCZĘTA Z NOWOLIPEK - Reżyser II
1985 - RAJSKA JABŁOŃ - Reżyser II
1985 - URWISY Z DOLINY MŁYNÓW - Reżyser II
1987 - KTO DZIŚ TAK UMIE KOCHAĆ (12) w DOM (1980 - 2000; serial tv) - Reżyser II
1987 - MISJA SPECJALNA - Współpraca reżyserska
1988-1991 - POGRANICZE W OGNIU - Reżyser II

.[link widoczny dla zalogowanych].[link widoczny dla zalogowanych]
Romuald Drobaczyński zagrał górala, skrzypka z wiejskiej orkiestry w filmie "Jadą goście, jadą". Na fot. z lewej - z polonijnym gwiazdorem - Mitchell'em Kowalem.

jako aktor:
1958 - MIASTECZKO - strażak
1962 - JADĄ GOŚCIE JADĄ - nowela II - mieszkaniec Orawki; nie występuje w czołówce
1969 - KSIĘŻYC - białogwardzista
1969 - RZECZPOSPOLITA BABSKA - Bukała
1973 - SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ - Obsada aktorska
1975 - KAZIMIERZ WIELKI - Obsada aktorska
1978 - BUDAPESZT (1) w ŻYCIE NA GORĄCO - radca ambasady austriackiej w Budapeszcie
1980 - WARKOCZE NASZYCH DZIEWCZĄT BĘDĄ BIAŁE (3), A JESZCZE WCZORAJ BYŁO WESELE (4), NOSIĆ SWOJĄ SKÓRĘ (6) w DOM (1980 - 2000; serial tv) - profesor Politechniki, wykładowca Andrzeja
1983 - " LATA DWUDZIESTE... LATA TRZYDZIESTE..." - Żwirski, dyrektor teatru "Miraż"
1985 - DZIEWCZĘTA Z NOWOLIPEK - policjant
1987 - MISJA SPECJALNA - aktor (nie występuje w czołówce)
1988-1991 - 7 w POGRANICZE W OGNIU - dyrektor polskiego wywiadu